Γιάννης Πρετεντέρης: «Κόμμα»

27.07.2025

Οι πρόσφατες επιλογές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης άναψαν φωτιές. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων αντιδρά, θέτοντας ζήτημα αυτοπεριορισμού της εκτελεστικής εξουσίας και ουσιαστικής χειραφέτησης της Δικαιοσύνης

Του Γιάννη Πρετεντέρη

Οι πρόσφατες επιλογές για την ηγεσία της Δικαιοσύνης έγιναν κατά το Σύνταγμα και τον νόμο. Πάντα κάποιοι επιλέγονται και κάποιοι όχι.

Ουδείς το αμφισβήτησε αυτό κι ούτε άκουσα τίποτα σοβαρές ενστάσεις επί των προσώπων.

Ουδείς; Λάθος.

Το αμφισβήτησε η συνδικαλιστική ηγεσία εκείνων που καλούνται να εφαρμόσουν το Σύνταγμα και τους νόμους. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.

Είχαν κάποια σοβαρή και τεκμηριωμένη ένσταση; Διατύπωσαν κάποια σοβαρά επιχειρήματα ή αμφιβολίες για κάποιον ή για κάποιους; Κατήγγειλαν μπαλαμούτι; Όχι.

Έως εδώ ας πούμε ότι «αυτό είναι η Ελλάδα» ή περίπου. Ο καθένας έχει τη γνώμη του και την παρόλα του.

Διαβάζω όμως στην ανακοίνωση της Ένωσης ότι αποτελεί «ώριμο κοινωνικό αίτημα ο αυτοπεριορισμός της εκτελεστικής εξουσίας» (ανακοίνωση 22/7).

Δεν ξέρω πώς προέκυψε τέτοιο αίτημα κι από ποιους, αλλά δεν θα τσακωθούμε.

Το ζήτημα λύνεται πολύ εύκολα. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων μπορεί να φτιάξει κόμμα, να κατέβει στις εκλογές κι αν πάρει συνταγματική πλειοψηφία θα έχει τη δυνατότητα να «αυτοπεριορίσει» όποια εξουσία νομίζει.

Η δικαιολογία του ώριμου αιτήματος όμως με ξένισε.

Διότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση, αυτά θα γίνουν «ώστε να χειραφετηθεί ουσιαστικά η Δικαιοσύνη στον τόπο μας».

Δηλαδή; Τι ακριβώς μας λέει ο ποιητής;

Ότι ύστερα από 51 χρόνια δημοκρατίας η Δικαιοσύνη δεν είναι χειραφετημένη; Κι αυτό το διαπιστώνουν, αν δεν το ομολογούν, εκείνοι που καλούνται σε καθημερινή βάση να απονέμουν τη δικαιοσύνη;

Και τότε πώς λειτουργούν τα δικαστήρια της δημοκρατίας μας; Σε συνθήκες σκλαβιάς και υποτέλειας;

Αν κάτι τέτοιο ισχύει, τότε δεν αρκεί φυσικά οι δικαστές κι οι εισαγγελείς να φτιάξουν κόμμα. Πρέπει να φτιάξουν καταρχήν δικαστήρια.

Τα οποία θα στελεχώσουν με κάποιους άλλους δικαστές και εισαγγελείς αφού οι ίδιοι ομολογούν ότι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά.

Είμαι βέβαιος όμως ότι δεν ισχύει.

Όχι μόνο επειδή έχω γνωρίσει αναρίθμητους αξιόλογους δικαστές και ευσυνείδητους εισαγγελείς. Ούτε επειδή οι επικρίσεις για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης είναι συνήθως ένα κουτοπόνηρο μέσο άσκησης πίεσης στη Δικαιοσύνη.

Αλλά κυρίως επειδή η επιλογή τού ή τής προέδρου του Αρείου Πάγου δεν φαίνεται να έχει καμία σχέση με την απονομή δικαιοσύνης στις υποθέσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ ή της Μουρτζούκου.

Έχει σχέση μόνο με διάφορους επιτήδειους που κάνουν καριέρα εναντίον της δικαιοσύνης.

Οι οποίοι ευτυχώς δεν χρειάζεται να φτιάξουν κόμμα από την αρχή. Μπορεί όποιος θέλει να ψηφίσει Ζωή ή Φάμελλο.

Που είναι ειδικοί και στα ζητήματα οργανωμένου εγκλήματος.

tanea.gr

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

Don't Miss

Ευγενία Μανωλίδου: «Η Οδύσσεια των Αρχαίων»

Η συζήτηση για τη θέση των Αρχαίων Ελληνικών στο λύκειο αναζωπυρώνεται.

Κατερίνα Παναγοπούλου: «Το μόνο που χρειάζεται για να ανθήσει το κακό…»: – Η ανησυχητική επιστροφή του αντισημιτισμού στην Ευρώπη

86 χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το μίσος κατά των Εβραίων