Πρώτον και για να εξηγούμαστε. Όσοι τα άρπαξαν παράνομα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ να διωχθούν, να δικαστούν και να καταδικαστούν.
Ήδη δικάζονται (αν μέτρησα σωστά) οι πρώτοι δεκαεπτά, θα ακολουθήσουν κι άλλοι με τη σειρά τους.
Καλά να πάθουν.
Δεύτερον, οι σχετικές έρευνες ξεκίνησαν το 2019 και η ελληνική Δικαιοσύνη δεν περίμενε την ευρωπαία εισαγγελέα για να στείλει τις επιλήψιμες υποθέσεις στο δικαστήριο.
Να θυμίσω ότι η ευρωπαία εισαγγελέας τοποθετήθηκε το δεύτερο εξάμηνο του 2019 (14 Οκτωβρίου) και ευλόγως οι υπηρεσίες της έγιναν στοιχειωδώς λειτουργικές μετά το 2021 – οι νέες υπηρεσίες δεν στήνονται σε μία μέρα…
Έτσι ως επίσημη έναρξη λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας αναφέρεται η 1η Ιουνίου 2021.
Τρίτον, η ελληνική Δικαιοσύνη διαβίβασε στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τις υποθέσεις που ήδη ερευνούσε (κάποιες έφτασαν μάλιστα και στο δικαστήριο) και αφορούσαν κοινοτικά κονδύλια.
Τα κοινοτικά κονδύλια είναι άλλωστε το μοναδικό πεδίο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Έχει ανοιχτές 2.666 υποθέσεις σε 24 ευρωπαϊκές χώρες και (υποθέτω) κάποιες από αυτές θα οδηγηθούν στο αρμόδιο δικαστήριο (EPPO, Annual Report 2024).
Ακόμη και το Λουξεμβούργο έχει δεκαοκτώ υποθέσεις υπό διερεύνηση.
Τέταρτον, σε καμία από τις προαναφερθείσες χώρες δεν αναφέρεται επικείμενη ή πιθανή πτώση της κυβέρνησης ή έστω υπουργών της κυβέρνησης από την επιμελή δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Δεν ξέρω καν πόσοι γνωρίζουν την ύπαρξή της.
Αλλά αυτό φυσικά δεν την εμποδίζει να κάνει τη δουλειά της, την οποία η ίδια η εισαγγελέας προσδιόρισε λέγοντας πως «διώκουμε ποινικά αδικήματα. Ούτε χώρες, ούτε κυβερνήσεις».
Πέμπτο, προφανώς η κυβέρνηση και καμία κυβέρνηση δεν θα πέσει από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Όπως δεν έπεσε με τις υποκλοπές, το ξυλόλιο, το μπάζωμα, τις διαδηλώσεις, τη Γάζα ή διάφορες φυσικές καταστροφές.
Και γι’ αυτό βεβαίως δεν φταίνε τα υπαρκτά ή ανύπαρκτα «θεσμικά αντίβαρα», ούτε το ικανό ή ανίκανο «επιτελικό κράτος», ούτε «καθιστούν την Ελλάδα αρνητικό παράδειγμα» σε κάτι (Δ. Τσιριγώτης, «ΤΑ ΝΕΑ» 14/7).
Απλώς οι κυβερνήσεις στα δημοκρατικά καθεστώτα πέφτουν μόνο στη Βουλή και στις εκλογές. Ετσι δουλεύει το δημοκρατικό μαγαζί.
Ευτυχώς. Σε αντίθετη περίπτωση με 2.666 ανοιχτές υποθέσεις σε 24 ευρωπαϊκές χώρες, θα ανεβοκατεβάζαμε κυβερνήσεις δυο – τρεις φορές την εβδομάδα.
Από την άλλη δεν ξέρω αν κάνει καλό η μετατροπή της αντιπολίτευσης σε διαρκές ανακριτικό γραφείο ή μόνιμο δικαστικό συμβούλιο υπό την τσιριχτή καθοδήγηση της Ζωής.
Με τόσες προανακριτικές, κινδυνεύουν να γίνουν προβλέψιμοι κι ίσως μονότονοι. Άσε δε που δεν ρίχνουν και την κυβέρνηση.
