Μια φιλοσοφημένη, ελαφριά και απολαυστική ματιά στη γυναικεία μαγεία.
Της Ελισάβετ Ιωσηφίδη
Η τέχνη του να είσαι γυναίκα δεν διδάσκεται σε σχολεία, δεν υπάρχει σε βιβλία και σίγουρα δεν χωράει σε “10 απλούς κανόνες”. Είναι κάτι ανάμεσα σε σοφία, ένστικτο, χιούμορ και μια ανεξήγητη ικανότητα να κάνεις τρία πράγματα ταυτόχρονα — το τέταρτο το σκέφτεσαι ήδη.
Από μικρή μαθαίνεις να περπατάς με χάρη, να μιλάς με ευγένεια, να γελάς με λεπτότητα, αλλά η αλήθεια είναι ότι η πραγματική τέχνη κρύβεται αλλού: στο να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να απολογείσαι. Γιατί η γυναίκα που ξέρει ποια είναι, δεν χρειάζεται κανέναν οδηγό επιβίωσης — απλώς χρειάζεται να θυμηθεί πού άφησε τα κλειδιά της.
Και κάπου εκεί μπαίνει η φιλοσοφία. Όχι αυτή η βαριά, του καθαρού νου και της πυκνής γλώσσας, αλλά η άλλη: η καθημερινή, η ανθρώπινη, η γυναικεία. Η φιλοσοφία του “όλα γίνονται”, του “μην το παίρνεις τόσο σοβαρά”, του “μια ζωή την έχουμε — και θέλω να την χαρώ με κόκκινο κραγιόν”.
Η γυναίκα σήμερα δεν είναι μία. Είναι πολλές εκδοχές του εαυτού της: δυναμική το πρωί, κουρασμένη το μεσημέρι, σοφή το βράδυ, και λίγο… δραμα queen όταν δεν βρίσκει τι να φορέσει. Κι αυτό είναι που την κάνει τόσο μοναδική: δεν εγκλωβίζεται σε ρόλους. Τους δημιουργεί η ίδια.
Ξέρει να γελάει με τα λάθη της, ξέρει πως η τελειότητα είναι ένας μύθος, ξέρει πως η επιτυχία δεν είναι ένας προορισμός αλλά μια σειρά μικρών νικών, σαν αυτές που πετυχαίνεις όταν πετυχαίνει από το πρώτο το eyeliner.
Ξέρει επίσης ότι το να είσαι γυναίκα σημαίνει να δίνεις. Να αγαπάς. Να ξανασηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις — και να διορθώνεις τη μάσκαρα μετά.
Η τέχνη του να είσαι γυναίκα είναι ένα παιχνίδι αντιθέσεων: δύναμη και ευαισθησία, λογική και πάθος, οργάνωση και χάος, κομψότητα και παντόφλα. Και μέσα σε όλα αυτά, μια βαθιά, σχεδόν ποιητική συνείδηση ότι η ζωή είναι μικρή… άρα πρέπει να είναι όμορφη.
Και κάπως έτσι, χωρίς εγχειρίδια, χωρίς κανόνες και χωρίς προσποιήσεις, η γυναίκα δημιουργεί την τέχνη της καθημερινότητάς της. Μια τέχνη που δεν μιμείται τίποτα και κανέναν· μια τέχνη αυθεντική, ζωντανή, γεμάτη χρώμα, σιγουριά και χαμόγελο.
Γιατί τελικά, το να είσαι γυναίκα δεν είναι υποχρέωση.
Είναι τέχνη — και μάλιστα από τις πιο ενδιαφέρουσες.■
_
H Ελισάβετ Ιωσηφίδη είναι PMU INTERNATIONAL TRAINER.
