Ο Γεώργιος Ράλλης είπε το περίφημο «δεν θέλω ου» σε προεκλογική συγκέντρωση το 1981.
Αποτέλεσε, κατά ομολογία συντρόφων και πολιτικών αντιπάλων του, ένας από τους πιο μετριοπαθείς, δημοκράτες και ευρωπαϊστές πολιτικούς. Ο Γεώργιος Ράλλης διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και ήταν ο τελευταίος πριν από την έλευση του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Στον Γεώργιο Ράλλη, ανήκει και μία από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις σε προεκλογική περίοδο, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Είναι εκείνος που είχε πει το περίφημο «Δεν θέλω ου» που δεκαετίες τώρα έχει χρησιμοποιηθεί και από άλλους πολιτικούς, κυρίως για… επίδειξη δύναμης προς κάποιον συνομιλητή ή κατάσταση.
Πώς προέκυψε το «Δεν θέλω ου»
Ωστόσο, παρότι η έκφραση «δεν θέλω ου» παραπέμπει ενδεχομένως σε απόκρουση δυσαρέσκειας, ο Γεώργιος Ράλλης, τη χρησιμοποίησε με εντελώς διαφορετική πρόθεση. Για την ακρίβεια, τα «ου» που δεν ήθελε, δεν ήταν προς τον ίδιο, αλλά για πολιτικό αντίπαλο και συγκεκριμένα τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Στις 18 Οκτωβρίου του 1981, σε προεκλογική συγκέντρωση στο Ηράκλειο της Κρήτης, αναφέρθηκε στον Ανδρέα Παπανδρέου, οπότε και το συγκεντρωμένο πλήθος ξέσπασε σε έντονες αποδοκιμασίες. Ο Ράλλης ήταν φανερά ενοχλημένος από τη συγκεκριμένη αντίδραση των υποστηρικτών της Νέας Δημοκρατίας και τους απάντησε με το περιβόητο «Δε θέλω ου, όχι το ου!». Η αντίδρασή του «πάγωσε» για λίγο το κοινό, που μετά από κάποια δευτερόλεπτα, ξέσπασε σε χειροκροτήματα για την μετριοπάθεια και το πολιτικό ήθος του – τότε – πρωθυπουργού.
Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί πως κάτι αντίστοιχο συνέβη και λίγες ημέρες αργότερα, στις 16 Οκτωβρίου στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση στην Αθήνα. Υπήρξαν και πάλι αντιδράσεις από το πλήθος στο άκουσμα του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ (ήταν άλλωστε εποχές σκληρής πόλωσης) με τον Ράλλη να επαναλαμβάνει «Είπαμε όχι ου»!
reader.gr
